Byrjun

Ég bæti og bæti við færslum, samt ekkert sérstaklega iðinn þessa daganna, og alltaf stendur bara að það séu 107 færslur inni á síðunni minni. Hún er stopp. Hún stoppaði líka svona í fyrra í 94 en svo hrökk hún allt í einu upp í 107 og þar við situr. Á meðan étast upp gamlar og góðar færslur eins sú um Sjálfan Sean sem bjó í ruslabing. Ég er sárari enn nokkru sinni út í Frú Blogspot.


Ég las á Kjánavefnum að hann er í masókasti og neitar sér um hinar ýmsustu lífsins nautnir og lystisemdir (orðabók??). Hann talaði þarna um rauðvín og m&m fyllt með hnetusmjöri og þar fram eftir götunum. Hann er þá að tala um vín og sælgæti og kannski gosdrykki líka og allt það sem telst til "óhollustu". Þetta er barátta.

Ég hef ekki haft orð á því hérna á Byrjunarreitnum en ég hef ekki smakkað deigan gosdrykkjardropa síðan ég kom hingað út eftir jólafrí og er það engin lygi. Ok ok ég pantaði pizzu um daginn aldrei þessu vant og var í kreizí stuði og fékk mér glas af kóki með. Saup hveljur og fékk hikstakast og kastaði upp eftir fyrsta sopann og það segir nú mér nú aðeins eitt að líkaminn er kominn yfir þörfina á gosdrykkjunum. Þarf ekki á þeim að halda.

Þetta finnst mörgum kannski skrýtið því þeir sem eru vel að sér vita hvað ég drakk nú mikið af ákveðnum gosdrykk og nú sérstaklega um jólin síðustu. Menn (pabbi) voru svona að ýja að því að ég ætti kannski að breyta nafninu mínu í Max. Max Bjarnason einkaspæjari, eins og að drekka Pepsi.

Ég drekk ekki einu sinni djús. Einungis vatn. Og það beint úr Thames ánni. Síað sjö sinnum að vísu en hingað til hefur það ekki þótt neitt sértaklega gott og mér varð nú beinlínis alltaf óglatt fyrst þegar ég drakk það hérna í den. Allt spurning um vana. Venja sig af öllum bragðgóðu steindunum sem synda um í Gvendarbrunnunum.

Ég segi ekkert um sælgæti því vaninn er þar enn til staðar, þó ekki á m&m með hnetusmjöri, samt svona ýmsu öðrum. Ég þarf ekki að venja mig af víni því eins og alþjóð og ríkistjórnir víðsvegar vita þá er templari af Guðs náð og segi skál í sápuvatni.

Ég geri þetta einungis út af því að ég vil geta brosað framan í börnin mín með mitt eigið stell upp í mér en ekki eitthvað sem ég keypti út í búð. Það breytir því ekki að ég þarf áreiðanlega að láta rífa allt galleríið úr mér þegar elsti strákurinn byrjar á leikskóla. Og svo fær hann sjálfur falskar í fermingargjöf.

Þetta innlit inn í framtíðina var í boð Sálarrannsóknarfélagsins.


En svona þegar á önnur mál er litið þá á hann Tom Hopper bekkjarfélagi minn afmæli í dag, er heillra 20 ára. Eintóm gamalmenni með manni hérna í bekk. Og svo verður hún Giovanna tvítug á morgun. Þannig að það er joint ammli á laugardaginn.

Afmælisbörn voru fleiri núna rétt í þessu. Gunnar Þorri Pétursson gamli góði varð 27 þann 21sta og svo varð hann Bjössi Thors 27 þann 10unda eða 11efta, man það eldrei. Nimbi átti ammli í gær, 26 ára. Og svo enginn annar en Ólafur Einar "Homine Doooooo" Rúnarsson en hann varð 35 ára þann 25ta. Ekki segja svo að ég man ekki eftir ykkur. Segi svona.


Jæja þá og ekki orð í bót við......

Borist hefur inn á borð ritstjórnar Byrjunar formleg kvörtun. Hún er þess efnis að ekki sé bullað og bloggað nóg. Þar sem ég hef tíma núna þá er bloggað núna.


Ég er í örpásu núna frá harðstjóranum á kústinum, var til 9 í gærkveldi og verð til 9 í kvöld. Massa gat dem keyrsla á manni og engin er orkan til að grilla eitthvað fyrir utan skólann.


Hef svo mikið að skoða á netinu á þessum stutta tíma að ég má ekkert vera að þessu, þar tel ég fyrst of fremst tilnefningarnar til Óskarsverðlaunanna, alltaf áhuga á þeim. Jamie Foxx í tveim flokkum, fookkinnggg sjjiiittt, geðveikt massaður, springur út á réttum tíma gæti maður sagt.


Aum færsla þetta.

Eins og komið hefur fram í fjölmiðlum hef ég ekki mikinn tíma til að eyða í vitleysu, til vitleysu tel ég bullið sem ég læt sulla hér á bloggi þessu, gef mér semsagt ekki mikinn tíma í það.


Ég er semsagt ekki í neinu öðru núna en þessu leikriti og hananú. Næturgestir eru og verða tíðir í Setrinu og um þessar mundir gistir þar TJ nokkur Hooker eða Tryggvi Jónsson eins og hinn opinberi heimur þekkir hann. Eitthvað er hann að fara að vera í London sökum skiptináms og krassar í bláa gervileðrinu í nokkrar nætur meðan hann kemur sér fyrir.


Hópurinn minn er kominn með upp í kok á leikstýrunni stýrilátu því hún er algjör norn og á það til að sjúga lífið úr öllu sem kvikt er og erum við í hópnum litla undir miklum álögum og ekkert nema svartir kettir og kústar fljúga út um rassgatið á öllum sem hlut eiga að máli. Semsagt spurning um að þrauka þessa þolraun, ekki verða allir leikstjórar skemmtilegir í framtíðinni þannig maður getur litið á þetta sem prófraun hina mestu.


Svo er Stína hans Sigga náttúrulega flutt inn í Setrið og búið er að endurinnrétta herbergi þeirra dúfna með aðstoð frá Svíagrýlunni henni IKEA, lekkert, mjög lekkert. Þannig fimm stykki eru að svitna og rekandi við í Setrinu um þessar mundir og ekkert meira verður gert við því í bili.


La-tí-da, ég verð í bandi. Ekkert að frétta af ykkur??

Línurnar eru svo sannarlega farnar að skýrast. Með hverjum deginum fær maður að vita meira og meira hvernig hlutirnir eru, nánast bara eins og að vera í skóla.


Ég veit að ég hef samasem ekkert bloggað, bara ekki rassgat í balakorni. Það er einfaldlega út af því að ég hef bara ekki haft neinn tíma til þessa atarna. Törnin er svo sannarlega hafin og er ég nánast allan daginn inni í skólastofu fyrir utan þau örfáu matar- og kaffihlé sem við fáum. Annars er ég barasta alltaf inni í stofu, virðist vera sem að ég sé bara flestum atriðum í þessu leikritagreyi.

Línur hafa skýrst í sambandi við sýningartíma og annað sem varðar leikritið og er það semsagt komið á hreint að vetrarfríið mitt sem átti að hefjast þann 11. febrúar hefst ekki fyrr á mánudeginum á eftir sem er sá 14. þannig að ég er ekki að fara til Ítalíu í heimsókn til Alla og fara á San Síró að sjá Inter baka Roma. Sýningarnar verða semsagt 9. 10. og 11. febrúar, enginn velkominn eins og stóð í skilaboðum frá skólanum, erum víst svo viðkvæm ennþá, listrænn leir sem er ennþá mótun, djísös kæst skata.


Skilaboð til Alla:

Eins og þu hefur kannski lesið hér að ofan þá er það sem við plönuðum ekki að fara að gerast, ég hélt annað en það sem skólinn hélt og á endanum er það hann sem ræður. Við gerum þetta bara seinna vinur. Bið kærlega að heilsa Kidda Jó og pastapottinum hans.


Skilaboð til Allra:

Eins og þið lásum hér á undan eru plön mín Alla orðin að engu. Þessi litlu til skilboð hans má alls ekki túlka sem rifrildi okkar á milli, við erum alveg í góðum gír í dag sem og Alla daga og ekkert getur drepið anda okkar. Það er bara doldið erfitt að sætta sig við þegar maður er tekinn upp á hnakkadrambinu eins og hvolpur og maður sleginn á snoppuna og það er danglað í skottið á manni. Erfitt, en við munum halda velli. Þakka sýndan stuðning.


Allaveganna fór ég í leikhús um daginn til að sjá "The Mandate". Leikstýran vildi okkur þangað. Þetta var farsi dómari og mikið má ég muna farsatíð mína fegurri því ég hafði ekkert sérstaklega gaman af, fílaði "Fló á Skinni" þegar ég var ungur og vitlaus en þetta var eitthvað æi. Við áttum aðallega að fara með tæknilegu hliðina uppi því innkomur og hreyfingar og pósur og þvíumlíkt var eitthvað sem við áttum að sjá þarna og pæla í. Jamm jamm.


En ég verð að enda á því að segja að ég er yfir mig hrifinn.......af því sem þeir eru að gera við hverfisverslunina mína sem hét einu sinni Safeway. Ég er ekkert smá skotinn.......í nýja nafninu á búðinni, Somerfield. Ég er alveg kominn á fast.......með það að þessi búð er betri en sú gamla. Annars veit ég ekkert um það því hún opnar ekki fyrr enn á morgun. Ég vildi bara deila þessu með ykkur, ég segi ykkur nefnilega aldrei neitt.


Kveð á þessum nótum, skrifa meira ef ég man meira. Ó já rétt í þessu var Liverpool að tapa fyrir Burnley í FA Cup með glæsilegu sjálfsmarki frá Djimi "Flækjufót" Traore. Það verða lokaorðin og hamana hamana hamana homm.

Jæja gott fólk. Hef ég verið bloggandi andi hérna svona uppá síðkastið og ætla ég hér með að bæta úr því. Ég er semsagt farinn frá Ísheimum, þeir sem tóku ekki eftir því þykja ekki nógu vænt um mig og skamm bara.


Það hefur náttúrulega svona ágætlega mikið drifið á daga mína á Íslandi og þar sem ég hef ekkert bloggað stikla ég á stóru.

Vann hjá Póstinum fyrir jól við útkeyrslu á bögglum, pjönkum og pinklum og ef ég labba með þá yfir plankann þá sunka ég niður (gömul og góð stafsetningaræfing). Ég hef verið í mörgum leiðinlegri vinnum en þetta og var það bara alveg hreint sérdeilis ágætt.

Svo var ég bar í letinni miklu og svona, hvíldinni fegnu, lærði eins og vindurinn eftir áramót því leikstjórinn minn, sem er geðveikur, setti okkur himinn og jörð fyrir og ég var sveittur, þreyttur og nokkuð breittur við að læra og gera alls konar undirbúningsvinnu fyrir þetta yndislega leikrit sem við gerum nú. Leikritið er The Caucasian Chalk Circle eða Krítarhringurinn í Kákasus fyrir þá sem ekki muna.

Svo átti ég afmæli milli jóla og nýárs og fyrir þá sem ekki mundu eftir því þá þykir ykkur ekki nógu vænt um mig og skamm bara. Ég er semsagt orðinn 26 ára, late-twenties, algjör kall. Fíla það samt geðveikt vel að vera kominn yfir miðjumoðið í tuttugu of fimmunni, þetta er betra engin spurning.


Ég er semsagt byrjaður á fullu í æfingum á þessu blessaða leikriti og ekkert markvert gerst þannig ég skrifa ekkert mikið meira í bili. Maður er ekkert kominn í gírinn ennþá, engin partí enn og ekkert en því er náttúrulega kippt í liðinn um næstu helgi þegar Aaron og Stephen halda upp á sameignilegt 21st. Það verður eitthvað meira en Eggert Haukdal.


Seinna skuluð þið skoða, seinna verður úr meiru að moða. Blebleblíbbblíbb.